รหัสดีโอไอ 10.14456/issc.2023.42
Creator ทัศนีย์ สาแก้ว ปิ่นสวัสดิ์
Title การจัดการเครือข่ายสมาชิกกสิกรรมธรรมชาติในประเทศไทย
Contributor อุทัย เลาหวิเชียร
Publisher คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี
Publication Year 2566
Journal Title วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร
Journal Vol. 6
Journal No. 3
Page no. 44-52
Keyword การจัดการ, เครือข่าย, เครือข่ายสมาชิก, กระบวนการความร่วมมือ, ความร่วมมือ
URL Website https://so02.tci-thaijo.org/index.php/ISSC/index
Website title https://so02.tci-thaijo.org/index.php/ISSC/index
Abstract การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1.ศึกษาการจัดการเครือข่ายสมาชิกกสิกรรมธรรมชาติในประเทศไทย 2.ศึกษากระบวนการความร่วมมือของเครือข่ายสมาชิกกสิกรรมธรรมชาติในประเทศไทย การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงกรณีศึกษาแบบพหุกรณี (Multiple Case Study) การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative research) ใช้การสัมภาษณ์เจาะลึก(in-depth interview) ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ (key informants) ที่ได้มาจากการใช้รูปแบบการแนะนำต่อๆกัน(snowball sampling) โดยเป็นผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในการจัดการเครือข่ายสมาชิกกสิกรรมธรรมชาติจากภาครัฐ ภาคประชาชน ภาคเอกชน ภาคประชาสังคม จำนวน 25 คน เพื่อให้ได้มาซึ่งข้อมูลสําหรับการวิเคราะห์ข้อมูลร่วมกับข้อมูลปฐมภูมิและข้อมูลทุติยภูมิที่เกี่ยวข้อง แล้วจึงนําข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ร่วมกับทฤษฎีที่หลากหลาย และวิเคราะห์ข้อสรุปแบบอุปนัย รวมถึงมีการตรวจสอบแบบสามเส้าด้านข้อมูเครื่องมือที่ใช้การวิจัย ประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์เชิงลึก การสังเกตการณ์แบบมีส่วนร่วม และไม่มีส่วนร่วม ผลการวิจัยพบว่า เครือข่ายสมาชิกกสิกรรมธรรมชาติ มีกระบวนการจัดการเครือข่ายสมาชิก ดังนี้ (1) การกำหนดเป้าหมาย (2) การสร้างเครือข่ายสมาชิกและหุ้นส่วนความร่วมมือ (3) โครงสร้าง ผู้นำ (4) การประสานงาน (5) การสร้างความร่วมมือและกิจกรรมที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่ ในส่วนกระบวนการความร่วมมือของเครือข่ายสมาชิกกสิกรรมธรรมชาติ ผลการวิจัย พบว่า ประกอบด้วยกระบวนการ ดังนี้ (1) กำหนดป้าหมายและข้อตกลงร่วม (2) การพึ่งพาอาศัยกันและการสร้างพันธมิตร (3) การดำเนินงานร่วมกัน (4) การประเมินผล และผลที่เกิดจากความร่วมมือ มีดังนี้ กระบวนการเรียนรู้ร่วมกันภายในเครือข่ายสมาชิก นวัตกรรมและองค์ความรู้ที่ถูกพัฒนาขึ้น โครงการหรือกิจกรรมที่เกิดขึ้นใหม่ การสร้างและขยายเครือข่ายสมาชิกในส่วนกระบวนการความร่วมมือของเครือข่ายสมาชิกกสิกรรมธรรมชาติ ผลการวิจัยพบว่า ประกอบด้วย (1) มีการสร้างข้อตกลงยอมรับร่วมกันในรูปแบบเป็นทางการและไม่เป็นทางการ (2) มีการดำเนินงานร่วมกันในรูปแบบพหุภาคี 7 ภาคี ประกอบด้วยภาควิชาการ ภาคเอกชน ภาคประชาชน ภาคประชาสังคม ภาคศาสนา ภาคสื่อมวลชน และภาครัฐ (3) มีลักษณะของการพึ่งพาแบบแลกเปลี่ยนระหว่างกัน มีการประสานงานโดยแผนหรือข้อตกลงร่วมกันอย่างมีระบบ โดยมีการยึดหลักบวรและการพัฒนาโดยชุมชนมีส่วนร่วมเป็นสำคัญ และ (4) มีการประเมินผล 2 รูปแบบ คือ การประเมินผลแบบไม่เป็นทางการร่วมกับการประเมินผลแบบเป็นทางการ ผลที่เกิดจากความร่วมมือระหว่างเครือข่ายสมาชิกกสิกรรมธรรมชาติ พบว่า มีดังนี้ คือ เกิดกระบวนการเรียนรู้ร่วมกันระหว่างเครือข่ายสมาชิกกับหุ้นส่วนความร่วมมือ มีการพัฒนาองค์ความรู้ใหม่ที่ก่อให้เกิดนวัตกรรมท้องถิ่น รวมถึงมีการร่วมมือจัดทำโครงการหรือกิจกรรมใหม่ เพื่อแก้ไขพัฒนาชุมชน สังคม และสิ่งแวดล้อมอย่างเป็นรูปธรรม
ดิจิตอลไฟล์ Digital File

บรรณานุกรม

ทัศนีย์ สาแก้ว ปิ่นสวัสดิ์ และ อุทัย เลาหวิเชียร. (2566) การจัดการเครือข่ายสมาชิกกสิกรรมธรรมชาติในประเทศไทย. วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร, 6(3), 44-52.
ทัศนีย์ สาแก้ว ปิ่นสวัสดิ์ และ อุทัย เลาหวิเชียร. "การจัดการเครือข่ายสมาชิกกสิกรรมธรรมชาติในประเทศไทย". วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร 6 (2566):44-52.
ทัศนีย์ สาแก้ว ปิ่นสวัสดิ์ และ อุทัย เลาหวิเชียร. การจัดการเครือข่ายสมาชิกกสิกรรมธรรมชาติในประเทศไทย. คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี:ม.ป.ท. 2566.