คุณภาพอากาศภายในห้องเรียนมหาวิทยาลัย: การวิเคราะห์เชิงทฤษฎีกรณีศึกษาจังหวัดชลบุรี
รหัสดีโอไอ
Creator รจนา ประไพนพ
Title คุณภาพอากาศภายในห้องเรียนมหาวิทยาลัย: การวิเคราะห์เชิงทฤษฎีกรณีศึกษาจังหวัดชลบุรี
Publisher หน่วยวิจัยวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และสิ่งแวดล้อมเพื่อการเรียนรู้ คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
Publication Year 2568
Journal Title วารสารหน่วยวิจัยวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และสิ่งแวดล้อมเพื่อการเรียนรู้ (JSTEL)
Journal Vol. 16
Journal No. 2
Page no. 198-214
Keyword ฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 ไมครอน, คาร์บอนไดออกไซด์, ห้องเรียน, การวิเคราะห์เชิงทฤษฎี, คุณภาพอากาศภายใน
URL Website http://ejournals.swu.ac.th/index.php/JSTEL/index
Website title วารสารหน่วยวิจัยวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และสิ่งแวดล้อมเพื่อการเรียนรู้
ISSN 3057-1154 (Online)
Abstract คุณภาพอากาศภายในอาคารสถานศึกษามีผลกระทบต่อประสิทธิภาพการเรียนรู้และสุขภาพของผู้ใช้อาคาร การศึกษานี้วิเคราะห์ความเข้มข้นของ PM2.5 และ CO2 ในห้องเรียนอุดมศึกษาจังหวัดชลบุรี โดยใช้แนวทางการจำลองทางคณิตศาสตร์เชิงทฤษฎี ห้องเรียนกรณีศึกษามีความจุสูงสุด 46 คน พื้นที่ 64 m2 ปริมาตร 185.6 m3 เป็นห้องปรับอากาศที่มีพัดลมระบายอากาศ ยังไม่มีระบบกรองอากาศหรือเครื่องฟอกอากาศ การศึกษาจำลองสถานการณ์ปัจจุบันและกรณีที่มีเครื่องฟอกอากาศ โดยใช้สมการสมดุลมวลในสภาวะคงตัว ผลการศึกษาพบว่าอัตราการแลกเปลี่ยนอากาศ 9.39 h–1 เพียงพอรักษาระดับ CO2 ไม่เกิน 1,000 ppm เมื่อใช้งานเต็มความจุ CO2 ในห้องคำนวณได้ 829 ppm (กรณีกำหนด CO2 ภายนอก 430 ppm) สำหรับ PM2.5 เมื่อไม่มีเครื่องฟอกอากาศ หากฝุ่น PM2.5 ภายนอกเท่ากับ 60 g/m3 การคำนวณพบว่าภายในห้องจะมีฝุ่น PM2.5 เท่ากับ 47.49 g/m3 การประเมินขนาดเครื่องฟอกอากาศเพื่อรักษาระดับ PM2.5 ภายในห้องให้ได้ 15 g/m3 (เกณฑ์อากาศดีมาก) เมื่อฝุ่นภายนอก 30–70 g/m3 จะต้องใช้ CADR 1,027– 4,745 m3/h หากต้องการควบคุมค่าฝุ่น PM2.5 ภายในห้องให้ได้ระดับที่ต่ำกว่า 25 g/m3 (เกณฑ์อากาศดี) ต้องใช้ CADR 1,800 m3/h การเปรียบเทียบผลคำนวณกับการวัดจริงพบว่า I/O ratio ของ PM2.5 จากการคำนวณเท่ากับ 0.79 และจากการวัดแล้วปรับค่าเท่ากับ 0.75–0.79 (ห้องไม่มีเครื่องฟอกอากาศ) เมื่อ PM2.5 วัดได้ตั้งแต่ 4 g/m3 ขึ้นไป แสดงให้เห็นความแม่นยำของแบบจำลอง แต่การปรับค่าที่ PM2.5 ต่ำกว่า 4 g/m3 ยังไม่แม่นยำนัก ส่วน CO2 ความแม่นยำในการทำนายขึ้นกับการกำหนดค่า CO2 ภายนอก อัตราการระบายอากาศ และอัตราการผลิต CO2 ในห้องที่เหมาะสม ข้อจำกัดของการศึกษา คือ เป็นการศึกษาเชิงทฤษฎี สมมติพารามิเตอร์เป็นค่าคงที่ และศึกษาเฉพาะภาวะคงตัว การศึกษานี้สามารถใช้เป็นแนวทางในการทำนาย CO2 การประมาณขนาดเครื่องฟอกอากาศที่เหมาะสม และการทำนายระดับ PM2.5 ภายในห้องเรียนซึ่งเป็นประโยชน์ในการเลือกระบบฟอกอากาศสำหรับสถานศึกษาต่อไป
คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

บรรณานุกรม

EndNote

APA

Chicago

MLA

ดิจิตอลไฟล์

Digital File
DOI Smart-Search
สวัสดีค่ะ ยินดีให้บริการสอบถาม และสืบค้นข้อมูลตัวระบุวัตถุดิจิทัล (ดีโอไอ) สำนักการวิจัยแห่งชาติ (วช.) ค่ะ