![]() |
กระบวนทัศน์ใหม่ของความสำนึกต่อชุมชนของครู : การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุพหุระดับ และพหุกรณีศึกษา |
---|---|
รหัสดีโอไอ | |
Title | กระบวนทัศน์ใหม่ของความสำนึกต่อชุมชนของครู : การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุพหุระดับ และพหุกรณีศึกษา |
Creator | อธิวัฒน์ เจี่ยวิวรรธน์กุล |
Contributor | ศิริชัย กาญจนวาสี, สิริพันธุ์ สุวรรณมรรคา |
Publisher | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย |
Publication Year | 2553 |
Keyword | ครูกับชุมชน, ครู -- ทัศนคติ, โมเดลพหุระดับ (สถิติ), Teachers and community, Teachers -- Attitudes, Multilevel models (Statistics) |
Abstract | การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ (1) พัฒนาและตรวจสอบความตรงของโมเดลการวัดความสำนึกต่อชุมชนของครู (2) พัฒนาและวิเคราะห์โมเดลเชิงสาเหตุพหุระดับของความสำนึกต่อชุมชนของครู และ (3) ศึกษาเชิงลึกในปัจจัยที่เกี่ยวข้องและแนวทางการสร้างเสริมความสำนึกต่อชุมชนของครู วิธีวิจัยเป็นการวิจัยแบบผสมผสาน (mixed method research) การวิจัยเชิงปริมาณ ในระยะแรก เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม จากกลุ่มตัวอย่างคือผู้บริหารสถานศึกษา และครูในโรงเรียนที่เปิดสอนระดับประถมศึกษา และระดับมัธยมศึกษา สังกัดคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานของเขตกรุงเทพมหานคร ในปีการศึกษา 2553 จำนวน 107 คน และ 2,833 คน ตามลำดับ ซึ่งได้มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน การวิจัยเชิงคุณภาพ ในระยะที่สอง เก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก จากผู้บริหารสถานศึกษาและครูดังกล่าว จำนวน 17 และ 43 คน ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป Mplus และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1. โมเดลการวัดความสำนึกต่อชุมชนของครู ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ การเติมเต็มความต้องการ การเป็นสมาชิก การมีอิทธิพล และการเชื่อมโยงความรู้สึกที่มีร่วมกัน โมเดลการวัดนี้ผู้วิจัยพัฒนาขึ้นตามทฤษฎีของ McMillan และ Chavis (1986) มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ จึงเป็นโมเดลการวัดความสำนึกต่อชุมชนของครูที่มีความตรงเชิงโครงสร้าง 2. โมเดลเชิงสาเหตุพหุระดับของความสำนึกต่อชุมชนของครู มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (X² = 405.139, df = 127, X²/df = 3.19, p = 0.000, RMSEA = 0.028, CFI = 0.983, TLI = 0.976, SRMR[subscript W] = 0.045, SRMR[subscript B] = 0.054) โดยความผูกพันต่อองค์กรมีอิทธิพลทางตรงเชิงบวกต่อความสำนึกต่อชุมชนของครูในระดับสูงทั้งในระดับบุคคลและในระดับโรงเรียน โดยในระดับบุคคล ความสำนึกต่อชุมชนได้รับอิทธิพลทางตรงจากความผูกพันต่อองค์กร เท่ากับ 0.898 ซึ่งสูงกว่าในระดับโรงเรียน ซึ่งมีขนาดอิทธิพล 0.760 3. ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการสร้างเสริมความสำนึกต่อชุมชนของครู ประกอบด้วย แรงจูงใจภายในของครู และผู้บริหารสถานศึกษา เช่น ความภาคภูมิใจในอาชีพ มีจิตสำนึกของความเป็นครู และแรงจูงใจภายนอก เช่น สวัสดิการ ความมั่นคง ความก้าวหน้า บรรยากาศและวัฒนธรรมของโรงเรียน และ ปัจจัยด้านระบบการบริหารของโรงเรียน เช่น ระบบบริหารงานแบบประชาธิปไตย ด้วยหลักธรรมาภิบาล 4. แนวทางในการสร้างเสริมความสำนึกต่อชุมชนของครู ประกอบด้วย 4 แนวทาง (1) การสร้างความตระหนักจากภายใน (2) การสร้างแรงจูงใจในการทำงาน (3) การส่งเสริมผ่านการใช้กิจกรรมเป็นฐาน และ (4) การสร้างการมีส่วนร่วมของครูและทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง ทั้งผู้บริหาร นักเรียน นักการ รวมทั้งชุมชนโดยรอบ ให้เข้ามามีส่วนในการพัฒนาโรงเรียนร่วมกัน |
URL Website | cuir.car.chula.ac.th |