|
การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยในโมเดลการยอมรับเทคโนโลยี 3 และการยอมรับการเรียนรู้เชิงรุกในนักศึกษาปริญญาตรี สาขาวิทยาศาสตร์สุขภาพ |
|---|---|
| รหัสดีโอไอ | |
| Title | การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยในโมเดลการยอมรับเทคโนโลยี 3 และการยอมรับการเรียนรู้เชิงรุกในนักศึกษาปริญญาตรี สาขาวิทยาศาสตร์สุขภาพ |
| Creator | โสภาพรรณ เอกรัตนวงศ์ |
| Contributor | เสมอกาญจน์ โสภณหิรัญรักษ์, ที่ปรึกษา |
| Publisher | มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ |
| Publication Year | 2567 |
| Keyword | การเรียนรู้เชิงรุก, แบบจำลองการยอมรับเทคโนโลยี 3, นักศึกษาวิทยาศาสตร์สุขภาพ, Active learning, Technology acceptance model (TAM 3), Health science students |
| Abstract | การวิจัยนี้เป็นวิจัยเชิงปริมาณมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) การรับรู้การเรียนรู้เชิงรุกของนักศึกษาวิทยาศาสตร์ในระดับชั้นพรีคลินิก 2) ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับการเรียนรู้เชิงรุกในระดับ พรีคลินิกและ 3) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยต่อการยอมรับการเรียนแบบเชิงรุก โดยทำการศึกษากับกลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาศูนย์สุขศาสตร์ชั้นปีที่ 2 และ 3 จำนวน 311 คน ตัวแปรที่ใช้ได้แก่ปัจจัยในแบบจำลองการยอมรับเทคโนโลยี 3 (Technology Acceptance Model; TAM 3) ซึ่งเป็นที่ยอมรับและใช้กันอย่างกว้างขวางในการศึกษาเรื่องการยอมรับนวัตกรรมจำนวน 15 ตัวแปร ดังนี้ 1) การรับรู้ว่ามีประโยชน์ 2) การรับรู้ว่าง่าย 3) บรรทัดฐานทางสังคม 4) ภาพลักษณ์ 5) ความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับงาน 6) คุณภาพของผลลัพธ์ 7) ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นก่อนหน้า 8) สมรรถภาพของตนเอง 9) การรับรู้ถึงการควบคุมจากภายนอก 10) ความวิตกกังวล 11) ความสนุกสนาน 12) ความเพลิดเพลิน 13) การใช้งานตามวัตถุประสงค์ 14) ประสบการณ์ และ 15) ความสมัครใจผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1) นักศึกษายอมรับการเรียนรู้เชิงรุกในระดับปานกลาง ( = 3.725, SD = 0.743) โดยปัจจัยที่มีค่าเฉลี่ยของความเห็นสูงสุด 3 ลำดับแรก ได้แก่ ความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับงาน ( = 4.25, SD = 0.67) การใช้งานตามวัตถุประสงค์ ( = 4.10, SD = 0.67) และคุณภาพของผลลัพธ์ ( = 4.04, SD = 0.72) 2) ทุกปัจจัยมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการยอมรับการเรียนรู้เชิงรุกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.001) ยกเว้นประสบการณ์ที่มีความสัมพันธ์เชิงบวก (ค่าความสัมพันธ์ 0.041) โดยไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ และมีเพียงปัจจัยเดียวที่มีความสัมพันธ์เชิงลบต่อการรับรู้การเรียนรู้เชิงรุกคือความวิตกกังวล (ค่าความสัมพันธ์ -0.161) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการยอมรับการเรียนรู้เชิงรุกอย่างมาก ได้แก่ การยอมรับว่าการเรียนรู้เชิงรุกง่าย (ค่าความสัมพันธ์ 0.919) และการยอมรับว่าการเรียนรู้เชิงรุกมีประโยชน์ (ค่าความสัมพันธ์ 0.831) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่มีค่ามากที่สุด 3 ลำดับแรก ได้แก่ ความสัมพันธ์ระหว่างความสนุกสนานกับความเพลิดเพลิน (ค่าความสัมพันธ์ 0.768) ความสัมพันธ์ระหว่างความสนุกสนานกับความสมัครใจใช้ (ค่าความสัมพันธ์ 0.734) และความสัมพันธ์ระหว่างการใช้งานตามวัตถุประสงค์กับคุณภาพของผลลัพธ์ (ค่าความสัมพันธ์ 0.716)งานวิจัยนี้มีประโยชน์ในการนำไปปรับปรุงพัฒนาการจัดการเรียนรู้เชิงรุกในหลักสูตรระยะพรีคลินิกแก่นักศึกษาวิทยาศาสตร์สุขภาพและการศึกษาปัจจัยการยอมรับการเรียนรู้เชิงรุกรวมทั้งนวัตกรรมการศึกษาอื่นด้วยแบบจำลองการยอมรับเทคโนโลยี |
