![]() |
การลดเวลาสูญเสียของเครื่องผสมยางจากยางติดประตูปล่อยยาง |
---|---|
รหัสดีโอไอ | |
Title | การลดเวลาสูญเสียของเครื่องผสมยางจากยางติดประตูปล่อยยาง |
Creator | วาสนา ช่อมะลิ |
Contributor | ณัฐชา ทวีแสงสกุลไทย |
Publisher | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย |
Publication Year | 2555 |
Keyword | รถยนต์ -- ยาง, อุตสาหกรรมยางรถ, Automobiles -- Tires, Tire industry |
Abstract | งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อลดเวลาสูญเสียของเครื่องผสมยางและจัดทำมาตรฐานการทำงานเพื่อปรับปรุงกระบวนการผลิตและลดเวลาสูญเสียที่เกิดขึ้นในกระบวนการผสมยางของโรงงานผลิตยางรถยนต์ โดยได้นำแนวทางของซิกซ์ ซิกมา มาประยุกต์ใช้ในการแก้ไขปัญหา ขั้นตอนการดำเนินงานวิจัยนี้ประกอบไปด้วย 5 ระยะ(DMAIC) ได้แก่ (I) ระยะกำหนดปัญหา(D)ได้ทำการคัดเลือกปัญหาที่จะทำการวิเคราะห์สาเหตุและแนวทางแก้ไข คือ ปัญหาเวลาสูญเสียของเครื่องผสมยางมีสาเหตุหลักมาจากยางติดประตูปล่อยยาง โดย ยางสูตร A ที่มีส่วนผสมของซิลิกาเป็นหลัก ทำให้เกิดเวลาสูญเสียของเครื่องจักรสูงถึง 31.9% (II) ระยะการหาสาเหตุหลักของปัญหา(M) พบว่า สาเหตุหลักของปัญหาปัจจัยด้านคนและวิธีการ และปัจจัยด้านเครื่องจักร 5 ปัจจัย ได้แก่ 1) อุณหภูมิของโรเตอร์ 2) อุณหภูมิแชมเบอร์ 3) อุณหภูมิประตูปล่อยยาง 4) ความเร็วโรเตอร์ และ 5) เวลาเปิด-ปิดประตูปล่อยยาง (III) ระยะการหาวิธีการแก้ปัญหา (A) ประกอบด้วย 2 วิธี คือ การสร้างระเบียบวิธีการปฏิบัติงานและการออกแบบการทดลอง โดยใช้การออกแบบการทดลองแบบเศษส่วนแฟคทอเรียล แบบ 1 เรพลิเคต เพื่อคัดกรองปัจจัยที่มีผลอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งพบว่า ปัจจัยที่ อุณหภูมิประตูปล่อยยาง 4) ความเร็วโรเตอร์ และ 5) เวลาเปิด-ปิดประตูปล่อยยาง มีผลอย่างมีนัยสำคัญ และใช้การออกแบบการทดลองด้วยวิธีพื้นผิวตอบเพื่อหาค่าระดับที่เหมาะสมสำหรับการปรับตั้งเครื่องจักร (IV) ระยะการปรับปรุงแก้ไขกระบวนการ (I) ได้นำวิธีการแก้ปัญหาไปปฏิบัติตามแผนงานที่กำหนดไว้ (V) ระยะควบคุมและติดตามผล (C) พบว่า หลังจากปรับปรุงสามารถลดปัญหายางสูตร A ติดประตูปล่อยยางได้จาก 31.9 % เป็น 14.3% เป็นไปตามวัตถุประสงค์หลัก |
URL Website | cuir.car.chula.ac.th |