![]() |
การศึกษาวิธีการบูรณะอาคารโบราณสถาน : กรณีศึกษา อาคารประวัติศาสตร์สมัยรัตนโกสินทร์ |
---|---|
รหัสดีโอไอ | |
Title | การศึกษาวิธีการบูรณะอาคารโบราณสถาน : กรณีศึกษา อาคารประวัติศาสตร์สมัยรัตนโกสินทร์ |
Creator | พงษ์พิษณุ สุวรรณศรี |
Contributor | วิสุทธิ์ ช่อวิเชียร |
Publisher | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย |
Publication Year | 2555 |
Keyword | โบราณสถาน -- การบูรณะและการสร้างใหม่, Antiquities -- Repair and reconstruction |
Abstract | อาคารโบราณสถานมีการเสื่อมสภาพตามกาลเวลา มีความจำเป็นในการบูรณะเพื่อป้องกันอาคารโบราณสถานเกิดความเสียหายเพิ่มมากขึ้น และทำให้อาคารกลับมาใช้ประโยชน์ได้ใหม่ วัตถุประสงค์งานวิจัยเพื่อ เพื่อศึกษาและนำเสนอวิธีการบูรณะอาคารโบราณสถานตามลักษณะองค์ประกอบของอาคารและสภาพความเสียหาย งานวิจัยนี้ทำการศึกษาข้อมูลความเสียหายและวิธีการบูรณะ จากหน่วยงานบูรณะอาคารโบราณสถาน 14 หน่วยงาน และศึกษาข้อมูลจากเอกสาร 5 หน่วยงาน มีองค์อาคารที่ศึกษาคือ 1. ฐานราก 2. ผนังก่ออิฐรับแรง 3. ปูนปั้น 4. โครงสร้างคานและพื้นไม้ 5. พื้นผิวกรุด้วยหินอ่อนหรือกระเบื้อง 6. โครงหลังคาไม้ ระบบกันซึมของหลังคา หน้าบันไม้แกะสลักและกระเบื้องหลังคา 7. ฝ้าเพดาน 8. ประตูและหน้าต่างไม้พร้อมอุปกรณ์ จากการศึกษาพบว่า มีหลายสาเหตุที่ทำให้อาคารโบราณสถานเกิดความเสียหายและมีความรุนแรงหลายระดับ การบูรณะอาคารโบราณสถานใช้ปัจจัยดังกล่าวประกอบกับเหตุผลด้านอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องเช่น การรักษาวัสดุดั้งเดิมของโบราณสถาน ผลที่ได้เมื่อบูรณะอาคารเสร็จ เป็นต้น เป็นข้อมูลตัดสินใจเลือกวิธีการบูรณะ การวิจัยนี้ได้เสนอ ข้อมูลความเสียหาย สาเหตุที่ทำให้เกิดความเสียหาย ข้อดีและข้อเสียของวิธีการบูรณะวิธีต่างๆ ข้อจำกัดของวิธีการบูรณะ เสนอแนวทางการบูรณะและให้ข้อเสนอแนะ เพื่อป้องกันหรือชะลอความเสียหายที่จะเกิดขึ้นกับอาคารโบราณสถานในอนาคต เพื่อให้ผู้ศึกษาได้นำไปปรับใช้กับงานบูรณะอาคารโบราณสถานต่อไป |
URL Website | cuir.car.chula.ac.th |