ความสัมพันธ์ระหว่างการบำบัดความคิดและพฤติกรรม และการเปลี่ยนแปลงของภาวะซึมเศร้า ของผู้ป่วยที่ติดเชื้อเอชไอวี ณ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์
รหัสดีโอไอ
Title ความสัมพันธ์ระหว่างการบำบัดความคิดและพฤติกรรม และการเปลี่ยนแปลงของภาวะซึมเศร้า ของผู้ป่วยที่ติดเชื้อเอชไอวี ณ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์
Creator อิสรีย์ฐิกา ชัยสวัสดิ์
Contributor นรินทร์ หิรัญสุทธิกุล, ณัทธร พิทยรัตน์เสถียร, วิฑูรย์ โล่ห์สุนทร
Publisher จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
Publication Year 2553
Keyword ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, โรคเอดส์ -- การรักษา, เอชไอวี (ไวรัส), ความซึมเศร้า, ผู้ติดเชื้อเอชไอวี -- การดูแล, HIV (Viruses), AIDS (Disease) -- Treatment, Depression, HIV-positive persons -- Care
Abstract การศึกษาถึงผลของการบำบัดความคิดและพฤติกรรม(CBT) ต่อภาวะซึมเศร้า ในผู้ป่วยที่ติดเชื้อเอชไอวียังอยู่ในวงจำกัดสำหรับประเทศไทย การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของการบำบัดความคิดและพฤติกรรม และการ เปลี่ยนแปลงของภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยผู้ใหญ่ที่ติดเชื้อเอชไอวี ภายหลังได้รับการบำบัดความคิดและพฤติกรรมครบ 1 เดือน และที่เวลา 3 เดือนหลังจากเสร็จสิ้นการบำบัดความคิดและพฤติกรรม โดยทำการศึกษาเชิงวิเคราะห์ชนิดไป ข้างหน้า ในผู้ป่วยผู้ใหญ่ที่ติดเชื้อเอชไอวีในกลุ่มศึกษา (CBT group) จำนวน 40 คน และกลุ่มเปรียบเทียบ (Non-CBT group) จำนวน 80 คน ณ คลินิกภูมิคุ้มกันและภูมิแพ้ และคลินิกโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ผลการศึกษาพบว่ากลุ่มที่เข้ารับการบำบัดความคิดและพฤติกรรม มีอายุเฉลี่ย 44.8 ปี ส่วนกลุ่มเปรียบเทียบมี อายุเฉลี่ย 43.4 ปี ประมาณครึ่งหนึ่งของกลุ่มตัวอย่างทั้งสองกลุ่มเป็นเพศหญิง เมื่อวิเคราะห์ความแตกต่างของปัจจัยพื้นฐานระหว่างกลุ่มตัวอย่างทั้งสองกลุ่ม พบว่าเหตุการณ์ความเครียดในชีวิตในช่วงหนึ่งปี ที่ผ่านมาของกลุ่มที่เข้ารับการบำบัดความคิดและพฤติกรรม สูงกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05)ในช่วง baseline คะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าของกลุ่มที่เข้ารับการบำบัดความคิดและพฤติกรรมเท่ากับ 26.7 คะแนน ส่วนในกลุ่มเปรียบเทียบ เท่ากับ 25.3 คะแนน เมื่อควบคุมอิทธิพลของปัจจัยร่วมอันได้แก่ อายุ เพศ การใช้ยา efavirenz แรงสนับสนุนทางสังคม เหตุการณ์ความเครียดในชีวิต และสัมพันธภาพของการรักษาระหว่างผู้ป่วยกับ แพทย์ พบว่าการเปลี่ยนแปลงของคะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้า ในกลุ่มที่เข้ารับการบำบัดความคิดและพฤติกรรมมี มากกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ทั้งจากการประเมินภายหลังจากได้รับการบำบัดความคิดและ พฤติกรรมครบ 1 เดือน [11.84 (95% CI: 9.55,14.13)] (p<0.001) และที่ 3 เดือนหลังจากเสร็จสิ้นการบำบัดความคิด และพฤติกรรม [15.74 (95% CI: 13.28, 18.20)] (p<0.001) จากผลการศึกษาในครั้งนี้ สรุปได้ว่าการบำบัดความคิดและพฤติกรรมมีประโยชน์ในการรักษาภาวะซึมเศร้า ในผู้ป่วยที่ติดเชื้อเอชไอวี โดยประสิทธิผลของการรักษาพบทั้งหลังจากการเสร็จสิ้นการบำบัดทันที และยังคงอยู่เมื่อมีการติดตามไปข้างหน้าที่ระยะเวลา 3 เดือน
URL Website cuir.car.chula.ac.th
Chulalongkorn University

บรรณานุกรม

EndNote

APA

Chicago

MLA

ดิจิตอลไฟล์

Digital File #1
DOI Smart-Search
สวัสดีค่ะ ยินดีให้บริการสอบถาม และสืบค้นข้อมูลตัวระบุวัตถุดิจิทัล (ดีโอไอ) สำนักการวิจัยแห่งชาติ (วช.) ค่ะ