การนิยามขอบเขตการเป็นโรงงานตามกฎหมายโรงงาน
รหัสดีโอไอ
Creator โสภณพิสุทธิ์ จิตจำ
Title การนิยามขอบเขตการเป็นโรงงานตามกฎหมายโรงงาน
Contributor จรัล เล็งวิทยา, อุทิศ สุภาพ
Publisher สมาคมปรัชญาดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์
Publication Year 2568
Journal Title วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์
Journal Vol. 15
Journal No. 2
Page no. 379-398
Keyword โรงงาน, โรงงานอุตสาหกรรม, พระราชบัญญัติโรงงาน พ.ศ. 2535
Website title https://so05.tci-thaijo.org/index.php/phdssj
ISSN 2985-0037
Abstract บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ปัญหาการนิยามขอบเขตการเป็นโรงงานตามกฎหมายโรงงาน โดยการนำแนวคิดการควบคุมการประกอบกิจการโรงงานอุตสาหกรรม ขอบเขตการเป็นโรงงานตามกฎหมายโรงงานของราชอาณาจักรไทย เครือรัฐออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ และสาธารณรัฐไอซ์แลนด์ มาใช้เป็นกรอบในการวิเคราะห์ เพื่อหาความเหมาะสมในการกำหนดขอบเขตการเป็นโรงงานผลการวิเคราะห์ พบว่า การที่พระราชบัญญัติโรงงาน (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2562 แก้ไขเพิ่มเติมนิยามขอบเขตการเป็น “โรงงาน” ตามมาตรา 5 แห่งพระราชบัญญัติโรงงาน พ.ศ. 2535 จากกิจการที่มีกำลังเครื่องจักร 5 แรงม้าหรือคนงาน จำนวน 7 คนขึ้นไป ให้สูงขึ้นเป็นกำลังเครื่องจักรตั้งแต่ 50 แรงม้าหรือคนงานตั้งแต่ จำนวน 50 คนขึ้นไป ส่งผลทำให้เกิดช่องว่างของขนาดกำลังแรงม้าของเครื่องจักรถึง 10 เท่า และทำให้โรงงานที่ใช้เครื่องจักรขนาด 5 แรงม้า แต่ไม่เกิน 50 แรงม้า ไม่เข้าข่ายนิยามการเป็นโรงงานที่จะต้องอยู่ในกำกับของกฎหมายโรงงานต่อไป รวมทั้งทำให้การเพิ่มจำนวนโรงงานอุตสาหกรรมขนาดเล็กที่ไม่เข้าข่ายนิยามโรงงานในกฎหมายฉบับนี้ สามารถเปิดกิจการได้ทั่วประเทศ จะตั้งอยู่ในอาคารหรือสถานที่ใดก็ได้ และไม่ต้องไปขอใบอนุญาตก่อสร้างโรงงาน ดังนั้น จึงควรแก้ไขเพิ่มเติมขอบเขตการเป็นโรงงานใหม่ โดยกำหนดให้อาคาร สถานที่ หรือยานพาหนะที่ใช้เครื่องจักรมีกำลังรวมตั้งแต่ 20 แรงม้า หรือกำลังเทียบเท่าตั้งแต่ 20 แรงม้าขึ้นไป หรือใช้คนงานตั้งแต่จำนวน 20 คนขึ้นไปโดยใช้เครื่องจักรหรือไม่ก็ตาม เพื่อประกอบกิจการโรงงาน ทั้งนี้ ตามประเภทหรือชนิดของโรงงานที่กำหนดในกฎกระทรวง
วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์

บรรณานุกรม

EndNote

APA

Chicago

MLA

ดิจิตอลไฟล์

Digital File
DOI Smart-Search
สวัสดีค่ะ ยินดีให้บริการสอบถาม และสืบค้นข้อมูลตัวระบุวัตถุดิจิทัล (ดีโอไอ) สำนักการวิจัยแห่งชาติ (วช.) ค่ะ