![]() |
การศึกษาสภาพปัญหาการจัดการเรียนรู้พหุวัฒนธรรมของครูนาฏศิลป์ในเขตพื้นที่ภาคใต้ |
---|---|
รหัสดีโอไอ | |
Creator | จิระเดช นุกูลโรจน์ |
Title | การศึกษาสภาพปัญหาการจัดการเรียนรู้พหุวัฒนธรรมของครูนาฏศิลป์ในเขตพื้นที่ภาคใต้ |
Contributor | สุรีรัตน์ จีนพงษ์, กิตติกรณ์ นพอุดมพันธุ์ |
Publisher | งานวารสาร มหาวิทยาลัยนครพนม |
Publication Year | 2567 |
Journal Title | วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม |
Journal Vol. | 14 |
Journal No. | 2 |
Page no. | 284-300 |
Keyword | ครูนาฏศิลป์, พหุวัฒนธรรม, สมรรถนะของครูนาฏศิลป์, ทักษะการบูรณาการ, การจัดการเรียนรู้พหุวัฒนธรรม |
URL Website | https://so03.tci-thaijo.org/index.php/npuj |
Website title | เว็บไซต์ระบบฐานข้อมูลวารสารอิเล็กทรอนิกส์กลางของประเทศไทย |
ISSN | 3057-1162 |
Abstract | การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์สภาพปัญหาการจัดการเรียนรู้พหุวัฒนธรรมของครูนาฏศิลป์ในเขตพื้นที่ภาคใต้ ใช้วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูลเชิงปริมาณควบคู่กับเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญในการวิจัยประกอบด้วย 1) ครูนาฏศิลป์ภายใต้สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา14 จังหวัดภาคใต้ จำนวน 179 คน 2) ผู้เชี่ยวชาญในสาขาที่เกี่ยวข้องกับการวิจัย คือ ผู้เชี่ยวชาญทางด้านพหุวัฒนธรรม ผู้เชี่ยวชาญทางด้านนาฏศิลป์ และผู้เชี่ยวชาญทางด้านการศึกษา รวมทั้งสิ้น 15 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย มีดังนี้ 1) แบบสัมภาษณ์สภาพปัญหา 2) แบบประเมินสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ 3) แบบบันทึกการสนทนากลุ่มผู้เชี่ยวชาญ ผลจากการวิจัยพบว่า ครูนาฏศิลป์ส่วนใหญ่มีมโนทัศน์เกี่ยวกับวัฒนธรรมในขอบข่ายที่จำกัดและมีทุนความรู้ด้านพหุวัฒนธรรมศึกษาที่ไม่ครอบคลุมและคลาดเคลื่อนในบางประเด็น ผลจากการประเมินระดับความรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมและหลักการจัดการศึกษาตามแนวทางพหุวัฒนธรรมของครูนาฏศิลป์อยู่ในระดับปานกลางครูส่วนใหญ่ยังคงใช้แนวคิดและวิธีการจัดการเรียนรู้ที่เน้นบทบาทครูเป็นศูนย์กลาง โดยใช้แผนการสอน เนื้อหาสาระ ตำราเรียน กิจกรรมการเรียนรู้ รวมถึงการวัดและประเมินผลที่เป็นแบบเดียวกัน ซึ่งนำมาจากคู่มือการเรียนการสอนจากสำนักพิมพ์ อีกทอดหนึ่ง ทำให้ขาดความหลากหลายและไม่สะท้อนสภาพสังคมที่เป็นจริง ขาดทักษะการบูรณาการเรียนรู้ให้สอดคล้องเหมาะสมกับบริบทเชิงพื้นที่และความแตกต่างทางวัฒนธรรมของผู้เรียน อีกทั้งสถานศึกษาขาดปัจจัยสนับสนุนการเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพ ได้แก่ วัสดุอุปกรณ์และห้องปฏิบัติการนาฏศิลป์ สื่อเทคโนโลยี โอกาสในการพัฒนาทักษะพหุวัฒนธรรมสำหรับครูประจำการ รวมถึงงบประมาณสำหรับจัดการศึกษาที่มีอย่างจำกัด ในส่วนการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้า ครูส่วนใหญ่มักจะใช้วิธีการลดทอนเนื้อหาที่สุ่มเสี่ยงต่อวัฒนธรรมของผู้เรียน มีการบริหารจัดการทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัด ในสถานศึกษาเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ หรือแม้แต่การเรียนรู้แนวคิดและวิธีสอนพหุวัฒนธรรมด้วยตัวเองจากสื่อออนไลน์ ถึงอย่างไรก็ตามครูนาฏศิลป์บางส่วนยังคงมีทัศนคติเชิงลบต่อผู้เรียนต่างศาสนาและต่างชาติพันธุ์ ขาดความคาดหวังในตัวผู้เรียนและเชื่อว่านาฏศิลป์เป็นศาสตร์เฉพาะทางอาจจะไม่เหมาะกับผู้เรียนทุกคนทุกกลุ่ม จากสภาพปัญหาที่เกิดขึ้นส่งผลให้ครูนาฏศิลป์ส่วนใหญ่มีความต้องการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้พหุวัฒนธรรมของครูนาฏศิลป์อยู่ในระดับสูง |