โรคสมาธิสั้นในเด็กนักเรียน: บทบาทครูและแนวทางการช่วยเหลือในโรงเรียน
รหัสดีโอไอ
Creator บุญเลี้ยง ทุมทอง
Title โรคสมาธิสั้นในเด็กนักเรียน: บทบาทครูและแนวทางการช่วยเหลือในโรงเรียน
Publisher งานวารสาร มหาวิทยาลัยนครพนม
Publication Year 2566
Journal Title วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม
Journal Vol. 13
Journal No. 1
Page no. 343-355
Keyword โรคสมาธิสั้น, การช่วยเหลือ, การพัฒนาทักษะ, การเรียนรู้, การฝึกควบคุมตนเอง
URL Website https://so03.tci-thaijo.org/index.php/npuj
Website title เว็บไซต์ระบบฐานข้อมูลวารสารอิเล็กทรอนิกส์กลางของประเทศไทย
ISSN 2651-2459
Abstract สมาธิสั้นเป็นกลุ่มอาการที่แสดงให้เห็นได้ตั้งแต่วัยเด็ก เกิดจากความผิดปกติในการทำงานของสมอง ซึ่งส่งผลต่อพฤติกรรม อารมณ์ การเข้าสังคม และการเรียนรู้ของเด็ก ประกอบด้วย 3 กลุ่มอาการหลัก คือ อาการขาดสมาธิ (Inattention) อาการซน อยู่ไม่นิ่ง (Hyperactivity) และอาการหุนหันพลันแล่น (Impulsiveness) โดยมักแสดงอาการตั้งแต่ในวัยเด็ก และเด็กส่วนมากแสดงอาการอย่างต่อเนื่องไปจนถึงวัยรุ่นหรือวัยผู้ใหญ่หากไม่ได้รับการรักษาช่วยเหลือที่ดีพออาการความผิดปกติ ที่เป็นจะทำให้เกิดผลกระทบทั้งในด้านการเรียน อาชีพ ครอบครัว และสังคม ในการดูแลและรักษาโรคสมาธิสั้นต้องอาศัย ความร่วมมือและการช่วยเหลือหลายวิธีร่วมกัน และการสื่อสารระหว่างครูและผู้ปกครองเพื่อหาทางแก้ไขจึงเป็นสิ่งจำเป็น บทบาทครูในการช่วยแก้ปัญหาการเรียน ถ้าสามารถหาสาเหตุและได้รับการแก้ไขในแนวทางที่ถูกต้องก็จะช่วยให้เด็กสามารถเรียนรู้ได้เต็มตามศักยภาพและเหมาะสมตามวัยสมาธิสั้น ครูควรสร้างสัมพันธภาพที่ดีกับเด็ก การสร้างบรรยากาศการเรียนรู้ที่เป็นมิตร การเป็นต้นแบบที่ดี (Role Model) การเคารพความเป็นมนุษย์ การเห็นคุณค่าในความพยายามเปลี่ยนแปลงการรู้จักชื่นชมในจุดดีมากกว่าจ้องจับผิดของครู ที่ไม่ทำอะไรก็จะส่งผลกระทบอย่างมากมายได้เช่นกัน เนื่องจากสมาธิเป็นปัจจัยที่สำคัญต่อการเรียนรู้และการใช้ชีวิตประจำวัน
วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์

บรรณานุกรม

EndNote

APA

Chicago

MLA

ดิจิตอลไฟล์

Digital File
DOI Smart-Search
สวัสดีค่ะ ยินดีให้บริการสอบถาม และสืบค้นข้อมูลตัวระบุวัตถุดิจิทัล (ดีโอไอ) สำนักการวิจัยแห่งชาติ (วช.) ค่ะ