|
พื้นที่โล่งว่างในเขตเมืองเก่านครราชสีมาและพื้นที่ต่อเนื่อง |
|---|---|
| รหัสดีโอไอ | |
| Creator | 1. วุฒิไกร อุทัยสา 2. ชัยสิทธิ์ ด่านกิตติกุล |
| Title | พื้นที่โล่งว่างในเขตเมืองเก่านครราชสีมาและพื้นที่ต่อเนื่อง |
| Publisher | Thai Association of Landscape Architects |
| Publication Year | 2565 |
| Journal Title | Landscape Architecture Journal |
| Journal Vol. | 4 |
| Journal No. | 1 |
| Page no. | 43-61 |
| Keyword | ระบบพื้นที่โล่งว่าง, พื้นที่สีเขียว, พื้นที่สาธารณะ, เมืองเก่านครราชสีมาและพื้นที่ต่อเนื่อง |
| URL Website | https://so01.tci-thaijo.org/index.php/LAJ/index |
| Website title | ThaiJO |
| ISSN | 2697-553X |
| Abstract | การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะของระบบพื้นที่โล่งว่างที่เป็นอยู่ว่าส่งผลอย่างไรต่อพื้นที่เขตเมืองเก่านครราชสีมา โดยทำการศึกษาทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่โล่งว่าง เพื่อเป็นข้อมูลนำไปจำแนกประเภทพื้นที่โล่งว่างที่มีอยู่ใน เขตเมืองเก่าและพื้นที่ต่อเนื่อง สามารถจำแนกได้เป็น 5 ประเภท คือ 1) ทางสัญจรหรือถนน 2) ที่จอดรถยนต์ 3) แหล่งน้ำ 4) ที่ว่างที่ผู้คนเข้าใช้พักผ่อน 5) ที่ว่างที่ผู้คนไม่เข้าใช้งาน และทำการวิเคราะห์ด้านลักษณะรูปแบบ ประเภท ตำแหน่งที่ตั้ง การเข้าถึงพื้นที่และการใช้งานพื้นที่ของผู้คนซึ่งสะท้อนถึงความสัมพันธ์ของคนกับพื้นที่โล่งว่าง นำมาสู่การเสนอแนะแนวทางการแก้ไขและส่งเสริมระบบพื้นที่โล่งว่างที่มีอยู่ในพื้นที่ โดยอาศัยการเก็บข้อมูลจากภาพถ่ายดาวเทียม การเดินสำรวจและเครื่องมือถ่ายภาพในการจดบันทึกและระบุตำแหน่ง รวมทั้งลักษณะของพื้นที่โล่งว่าง เพื่อบันทึกเป็นหลักฐานประกอบการอธิบายของการวิจัย ซึ่งผลการวิจัยพบว่าปัจจุบันลักษณะระบบพื้นที่โล่งว่างประเภททางสัญจรซึ่งเป็นพื้นผิวดาดแข็ง แบ่งพื้นที่เป็นแบบตาราง ช่วยให้สามารถเข้าถึงพื้นที่โล่งว่างประเภทต่าง ๆ ได้หลายจุด ผู้คนใช้รถยนต์ส่วนตัวเป็นหลักเพราะ มีความสะดวกสบายมากกว่าการสัญจรด้วยระบบทางเท้า ส่งผลให้ระบบพื้นที่โล่งว่างเอื้อต่อการใช้รถยนต์เป็นยานพาหนะ ทำให้เกิดปัญหากับพื้นที่โล่งว่างประเภททางสัญจรหรือถนนไม่เพียงพอที่จะรองรับปริมาณรถยนต์ในที่สุด ซึ่งจะเกิดปัญหาการจราจรติดขัดในอนาคต รวมทั้งจะก่อให้เกิดปัญหามลภาวะทางอากาศให้แก่เมือง ทำให้เมืองไม่น่าอยู่ขาดความร่มรื่น ทั้งนี้ การใช้รถยนต์ทำให้ผู้คนขาดปฏิสัมพันธ์ มีแนวโน้มที่จะทำให้เมืองและผู้คนในอนาคตขาดความมีชีวิตชีวา วิจัยครั้งนี้มีข้อเสนอแนวทางแก้ไข คือ การปรับปรุงลดขนาดของพื้นที่ถนน เพิ่มความร่มรื่นด้วยต้นไม้ การปรับปรุงพื้นที่โล่งว่างประเภทที่ผู้คน ไม่เข้าใช้งาน ซึ่งส่วนใหญ่มีพันธุ์ไม้ปกคลุมหนาแน่นตรงใจกลางของแต่ละบล็อกมาพัฒนาเป็นจุดเชื่อมต่อเป็นโครงข่ายระหว่างสวนสาธารณะภายในเมืองเข้าด้วยกันจะช่วยสร้างสภาพแวดล้อมธรรมชาติและลดมลภาวะต่าง ๆ ที่อาจจะเกิดขึ้น ช่วยทำให้ผู้คนเข้าถึงได้สะดวก การส่งเสริมทางเดินเท้าให้น่าเดิน ช่วยดึงดูดผู้คนเข้ามาอาศัย เกิดธุรกิจใหม่ ๆ ส่งเสริมเศรษฐกิจซึ่งช่วยส่งเสริมคุณภาพชีวิตที่ดีของผู้คนด้วย |
