|
โปรแกรมการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมตามแนวคิดเซเฟอร์และการเรียนรู้แบบร่วมมือ เพื่อส่งเสริมความสามารถทางสังคมของเด็กอนุบาล |
|---|---|
| รหัสดีโอไอ | |
| Creator | รังสิรัศม์ วงศ์อุปราช |
| Title | โปรแกรมการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมตามแนวคิดเซเฟอร์และการเรียนรู้แบบร่วมมือ เพื่อส่งเสริมความสามารถทางสังคมของเด็กอนุบาล |
| Contributor | ศศิลักษณ์ ขยันกิจ, ชาริณี ตรีวรัญญู |
| Publisher | ศูนย์สนับสนุนและพัฒนาการเรียนการสอน มหาวิทยาลัยรังสิต |
| Publication Year | 2566 |
| Journal Title | วารสารพัฒนาการเรียนการสอน |
| Journal Vol. | 17 |
| Journal No. | 1 |
| Page no. | 134-149 |
| Keyword | ความสามารถทางสังคม, การเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคม, แนวคิดเซเฟอร์, การเรียนรู้แบบร่วมมือ |
| URL Website | https://jrtl.rsu.ac.th/volume/17/number/1/article/336 |
| Website title | วารสารพัฒนาการเรียนการสอน มหาวิทยาลัยรังสิต |
| ISSN | 2651-1592 |
| Abstract | การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาโปรแกรมการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมตามแนวคิดเซเฟอร์และการเรียนรู้แบบร่วมมือ โดยใช้ระเบียบวิธีการวิจัยเชิงพัฒนา ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ เด็กอายุ 5 - 6 ปี ชั้นอนุบาลปีที่ 3 โรงเรียนบ้านแหลมแท่น จำนวน 15 คน ด้วยการเลือกแบบเจาะจง ใช้ระยะเวลาในการจัดโปรแกรมการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมเป็นจำนวน 12 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบประเมินดัชนีความสอดคล้อง (IOC) และแบบประเมินความสามารถทางสังคมของเด็กอนุบาล จำนวน 12 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การใช้สถิติเชิงบรรยาย และการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำ ผลการวิจัยพบว่า 1) โปรแกรมการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น ประกอบด้วยเนื้อหา 5 เรื่อง ได้แก่ การตระหนักรู้ตนเอง การจัดการตนเอง การตระหนักรู้สังคม ทักษะสัมพันธภาพ และการตัดสินใจอย่างรับผิดชอบ โดยมีขั้นตอนการจัดกิจกรรม 3 ขั้นตอน ได้แก่ การเตรียมพร้อมเรียนรู้ การร่วมมือเรียนรู้ และการสรุปการเรียนรู้ 2) โปรแกรมการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น มีความตรงเชิงเนื้อหาและมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด 3) แบบประเมินความสามารถทางสังคมของเด็กอนุบาลที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น มีความตรงเชิงเนื้อหาและมีความเชื่อมั่นระหว่างผู้ประเมินอยู่ในระดับสูง 4) ค่าเฉลี่ยของคะแนนความสามารถทางสังคมหลังการทดลองใช้โปรแกรมฯ สูงกว่าก่อนการทดลองใช้โปรแกรมฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 |
